Piąte Objawienie Fatimskie (13 września 1917)

Objawienie z 13 września 1917 roku miało charakter podniosły i było bezpośrednim wstępem do Cudu Słońca. Po dramacie aresztowania z sierpnia, do Cova da Iria przybyło już tysiące osób – szacuje się, że było to około 30 tysięcy pielgrzymów, świadczących o rosnącej wierze w prawdziwość objawień.

Przebieg i Atmosfera

Tłum modlił się i śpiewał pieśni, a w momencie objawienia był świadkiem widzialnych zjawisk, choć nie tak spektakularnych jak w październiku:

• Znak Świetlny: Wśród tłumu odczuwalny był niezwykły, ale przyjemny spadek temperatury i zjawisko świetlne w okolicach dębu skalnego.
• Opady: Niektórzy świadkowie relacjonowali także "opad białych płatków" z nieba, które znikały, zanim dotarły do ziemi (zjawisko to powtarzało się w różnych objawieniach).

Matka Boża ukazała się jak zwykle w południe, a z relacji Łucji wynika, że tym razem wyglądała na zasmuconą.

Główne Przesłanie: Wzmożenie Modlitwy

Maryja w tym objawieniu niemal w całości poświęciła czas na przypomnienie o istocie Jej orędzia, kładąc nacisk na modlitwę.

1. Potwierdzenie Ostatniego Spotkania: Matka Boża potwierdziła, że 13 października odbędzie się ostatnie objawienie i że w tym dniu dokona cudu, aby wszyscy uwierzyli.

2. Modlitwa i Ofiary: Gorąco ponowiła prośbę:

   "Chcę, abyście dalej odmawiali Różaniec, żeby wyprosić koniec wojny." Powtórzyła także wezwanie do pokutników: "Bóg jest zadowolony z waszych ofiar, ale nie chce, abyście spali w powrozach." (Dzieci nałożyły na siebie sznury jako formę pokuty, co Maryja uznała za zbyt wyczerpujące).

3. Prośby o Uzdrowienie: Łucja przedstawiła Matce Bożej wiele próśb od pielgrzymów, zwłaszcza o uzdrowienie chorych. Maryja odpowiedziała, że część z nich uzdrowi, ale w przypadku innych – nie jest to wolą Bożą. Podkreśliła, że chorzy muszą poprawić swoje życie i modlić się.

Maryja zakończyła spotkanie, oddalając się w kierunku wschodnim, niosąc ze sobą blask, który oświetlał drogę.

Piąte objawienie było ostatnim, spokojnym umocnieniem dzieci przed wielkim, publicznym cudem, który miał ostatecznie potwierdzić prawdziwość wszystkich sześciu spotkań.