Głos Rozumu i Hymn Stworzenia: Dlaczego Bóg Jest Koniecznością?

Ten tekst jest kontynuacją klasycznej katechezy X. Michała Ignacego Wicherta z 1874 roku.
Źródło i Fundament: Prawda Niepodważalna
„Wierzyć potrzeba przystępującemu do Boga, że jest Bóg” – ten lakoniczny nakaz Apostoła Pawła (Hebr. XI, 6) stanowi nie tylko werset Pisma, ale fundamentalną zasadę wszelkiej chrześcijańskiej nauki. Bez tego pierwszego, mocnego fundamentu, cała budowla wiary staje się niestabilna. Zanim przystąpimy do zgłębiania jakiegokolwiek dogmatu, musimy najpierw gruntownie utwierdzić się w prawdzie: Bóg Jest.
W czasach, gdy niektórzy próbują wyzbyć się Objawienia, autor z jasnością dowodzi: nawet gdybyśmy żadnej nauki o Bogu nie mieli, sam rozum, dobrze używany, wskaże nam Stwórcę.

🌍 Kosmiczny Zegar i Głos Natury
Gdy patrzymy na misternie zbudowany zegar, na wspaniałą architekturę miasta, instynktownie wiemy: to nie jest dzieło przypadku. Musiał za tym stać inteligentny twórca. O ileż potężniejsze musi być to przeczucie, gdy patrzymy na nieskończoną machinę kosmosu!
Spójrzmy na niebiosa: słońce, księżyc i gwiazdy, ustanowione w tak ślicznym porządku, trwające w niezmiennych obrotach. Kto zawiesił te niezmierzone kule na powietrzu? Kto nadał im obroty, których nigdy nie psują?
Spójrzmy na ziemię: ogromną kulę zawieszoną w pustce, rodzącą nieprzeliczone rodzaje drzew, zbóż, kwiatów – każde o innym smaku, zapachu i barwie. Spójrzmy na pszczoły: kto nauczył je obierać matkę, budować piękne komory z wosku i pilnie gromadzić zapasy? To nie przypadek. To nie „trafunek”. Wszystko to – od ryb morskich po najmniejszy płatek kwiatu – świadczy o Mądrości, Potędze i Doskonałości Nieskończonej.
Jak woła Prorok Dawid: „Nieba opowiadają chwałę Boską, i dzieła rąk Jego ogłasza firmament” (Ps. 12, 2). Nawet pogański mędrzec Cycero pytał: kto widząc trwałe szeregi gwiazd, śmiałby twierdzić, że to nie jest dzieło osobliwej mądrości? Stworzenie jest milczącym wołaniem, świadectwem, że jest stworzone przez Boga niewypowiedzianie mądrego i pięknego.
🤲 Człowiek: Dzieło Tak Zacne i Szlachetne
Jednak najmocniejszy dowód znajdziemy, patrząc na samego siebie. Wzorem św. Augustyna zadajmy sobie pytanie: „Kto ty jesteś i skąd się wziąłeś?”
- Kto dał nam oczy do widzenia i uszy do słuchania?
- Kto spoili kości i przyoblekł je w skórę?
- Kto wlał w nas duszę nieśmiertelną?
Człowiek, to dzieło tak zacne i szlachetne, nie mógł powstać sam z siebie. Sam nasz wewnętrzny, wrodzony pociąg do czci Boga – nawet wśród najdzikszych ludów, kłaniających się bożkom – świadczy o tym, że potrzebujemy Twórcy. Jak mówi Pismo, „Ręce Twoje uczyniły mię, i ulepiły mię całego dokoła” (Hi. 10, 8). Jesteśmy dziełem, które musi wyznać istnienie swego Autora.

✨ Pożytki: Od Wiary do Miłości
Prawda o bytności Boga, utwierdzona zarówno rozumem, jak i Objawieniem (gdy Bóg mówi: „Jam jest Pan Bóg, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej”), rodzi dla nas trzy fundamentalne pożytki:
- Utwierdzenie w Wierze: Nasza wiara w Boga, jako Stwórcę i Pana, staje się mocna i niezawodna.
- Wierność Służby: Jeśli On jest Panem, to my mamy Mu wiernie służyć, oddawać cześć, wypełniać Jego wolę i bać się Go, pamiętając na surowe słowa: „jeśli ja jestem Ojcem, a gdzież jest cześć moja?”
- Zachęta do Miłości i Poprawy: Patrząc na stworzenie – na słońce, które wiernie czyni swoją powinność, na rolę, która rodzi owoc – mamy zawstydzać się własną niewiernością.
Niech każdy z nas uczy się od słońca, wody i pszczół! Niech serce, niczym woda, rwie się przez wszelkie przeszkody do Boga. Bo wierząc w to, że Bóg jest, mamy obowiązek żyć tak, jakby On był – jako Pan i Ojciec.
źródło: www.ultramontes.pl


